Każde miasto ma swoje atrakcje, ciekawe lokalizacje, miejsca historyczne i wszystkie są niepodobne do innych.
Poznań to starożytne miasto o długiej historii rozwoju, w którym z pewnością znajdą się takie wyjątkowe miejsca i budynki. Tydzień nie wystarczyłby, aby zobaczyć wszystkie tutejsze atrakcje: zielone parki, place i fontanny, sklepy i lokale oraz oczywiście lokalne muzea. Dla tych, którzy lubią zwiedzać muzea, to miasto stanie się wylotem i nie pozostawi obojętnym – pisze strona ipoznan.net.
Choć w mieście znajduje się około dziesięciu muzeów, my zapoznamy się tylko z kilkoma: dowiemy się jak w Poznaniu pojawiły się ziemniaki w Muzeum Pyry, zobaczymy Muzeum Narodowe w Poznaniu i przypomnimy sobie niektóre z dawnych tradycji w Muzeum Archeologicznym.
Dlaczego w Poznaniu jest tak wiele muzeów
Starożytne miasto Poznań zostało założone jeszcze w IX wieku. Teraz wyobraź sobie, ile lat istnieje stolica województwa wielkopolskiego.
Podczas swojego długiego życia miasto doświadczyło wielu rzeczy: zmiany rządu, było świadkiem wojen w mieście i wielu strat, a także drogi dobrobytu i rozwoju.
Łączna liczba mieszkańców miasta to około 600 tysięcy osób, a około połowa z nich to rodowici mieszkańcy Poznania, którzy bardzo kochają swoją ojczyznę. Część z nich przyjechała tu tylko na studia lub do pracy, a przekonawszy się na własnej skórze, jak dobrze jest mieszkać w Poznaniu, nie chciała już wyjechać i została mieszkać na stale w tym mieście. Mówiąc o rodowitych mieszkańcach Poznania, można zauważyć, że ludzie ci są zainteresowani ciągłym dążeniem miasta do rozwoju, ale bez zapominania o przeszłości Poznania. Z tego powodu starali się uwiecznić wszelkie materiały, przedmioty, cenne okazy, wykopaliska archeologiczne, a nawet sprzęt wojskowy, a nie było lepszej opcji niż przechowywanie tego wszystkiego w muzeach.
Muzeum Pyry czyli jak ziemniaki pojawiły się w mieście
Ziemniak ma w Polsce szczególne znaczenie, a każdy region ma inną nazwę tego warzywa. W Poznaniu nosi on nazwę „pyry” i dotarł tam jeszcze w XVI wieku z Ameryki Południowej. Tak się złożyło, że ziemniak najlepiej zakorzenił się w Poznaniu, a później miasto to nazywano nawet Pyrlandią. Dlatego właśnie, ze względu na wartość biesiadowania, otwarto tu Poznańskie Muzeum Pyry.
W tym muzeum wchodzisz w cały świat ziemniaków. Dowiesz się wszystkiego o tej roślinie i jej owocach, niektórych osobliwościach jej uprawy, a także o tym, jak niszczyć szkodniki ziemniaków. Można nawet wziąć udział w procesie wykopywania ziemniaków, a także uczestniczyć w ich przygotowaniu na różne sposoby (poznać poznańskie przepisy) i oczywiście potem je spróbować. Taki niesamowity wgląd w świat pyry nie pozostawi nikogo obojętnym, zważywszy na to, że wszystko dzieje się w miłej atmosferze z nutką humoru i gwary poznańskiej. Nigdzie indziej w Polsce nie ma podobnego miejsca, które w całości poświęcone jest ziemniakom.
Muzeum jest otwarte codziennie oprócz niedzieli: można go zwiedzać indywidualnie lub w grupie. Czas pobytu w muzeum, jak i wszystkich wydarzeń, trwa 60 minut.
Aby dostać się do muzeum, należy kupić bilet: bilet normalny kosztuje 23 zł, dla grupy trzech lub więcej osób – 21 zł, jeśli chcesz, aby pokaz odbył się w języku angielskim – 25 zł, dla dzieci do lat 4 – wstęp bezpłatny.
W specjalne dni znajdziecie ciekawe seanse: na przykład w okresie Bożego Narodzenia muzeum organizuje program z lukrem piernikowym. Muzeum znajduje się przy ulicy Wronieckiej 18.
Muzeum Narodowe w Poznaniu
Muzeum to rozpoczęło swoją działalność jeszcze w 1857 roku, a 100 lat później otrzymało status muzeum narodowego. To muzeum jest uważane za jedno z najważniejszych i najstarszych muzeów w Poznaniu, ponieważ zawiera wiele cennych dla miasta elementów.
Duże, zabytkowe i unikatowe zbiory były przekazywane z pokolenia na pokolenie przez naród polski, a następnie zostały przechowywane w muzeum.
Zbiory te obejmują sztukę z różnych okresów: starożytności, średniowiecza i II wojny światowej. Znajduje się tu wiele obrazów sztuki polskiej i obcej, a także galerie wystawowe ze sztuką współczesną i projektowaniem graficznym.
Dla miłośników galerii i pasjonatów sztuki to muzeum zostanie zapamiętane ze względu na swoją różnorodność.
Na terenie muzeum odbywają się różne warsztaty, np. grupowe zajęcia z dziećmi, podczas których można malować.
Muzeum posiada kilka oddziałów w różnych częściach miasta.
Muzeum Archeologiczne
W połowie XIX wieku cała Europa opętana była ideą badania starożytności i jej pozostałości. W związku z tym wiele krajów podjęło różnego rodzaju prace wykopaliskowe i studia nad tym tematem.
W 1857 roku również Polska zainteresowała się tym tematem, chcąc poznać dawną kulturę polską, a także wszystko co jest związane z nauką.
W tym samym roku w Poznaniu otwarto Muzeum Starożytności Polskich i Słowiańskich w Wielkim Księstwie Poznańskim, czyli Muzeum Starożytności Narodowych, jak nazywano Muzeum Archeologiczne w Poznaniu. Przechowywano w nim starożytne, archeologiczne artefakty, które udało się znaleźć. Przy poszukiwaniu cennych przedmiotów pracowali nie tylko archeolodzy, ale także inni przedstawiciele, jak rolnicy czy osoby duchowne. W ten sposób, dzięki wspólnym wysiłkom, Poznań mógł otworzyć Muzeum Archeologiczne, aby utrwalić pamięć o przeszłości i pokazać mieszkańcom i gościom, z czego Poznań może być dumny.
Rogalowe Muzeum Poznania
Dla miłośników słodkości obowiązkowym punktem programu jest Żywe Muzeum Rogala Świętomarcińskiego. To muzeum cieszy się w Poznaniu dużym zainteresowaniem, zwłaszcza wśród dzieci.
Muzeum związane jest z tradycją, która obchodzona jest corocznie 11 listopada, w dniu św. Marcina. Jeszcze w 1891 roku pewien ksiądz zastanawiał się, jak pomóc biednym ludziom, zwłaszcza w chłodne dni. W pobliżu kościoła znajdowała się piekarnia, w której cukiernik lubił wychodzić na kilka minut w środku dnia, aby zaczerpnąć świeżego powietrza. Pewnego dnia, akurat w tym czasie, cukiernik wyszedł na zewnątrz i zobaczył, że koń zgubił podkowę, potem spojrzał na sąsiedni budynek, którym był kościół. Wydawało się, że to go uderzyło: przypomniał sobie, że św. Marcin pomagał kiedyś ludziom w potrzebie rogalikami wypiekanymi w kształcie podkowy. To był świetny pomysł i odpowiedź na to, jak można pomóc tym ludziom. Od tego czasu co roku 11 listopada wypiekana jest ogromna ilość rogali (ok. 700 tys.) i rozdawana ludziom zupełnie za darmo.
Proces powstawania rogala znacznie różni się od klasycznego francuskiego. Polega na tym, że ciasto układa się jak podkowę i obraca 81 razy. Ponadto w skład tego rogala muszą wchodzić: pasta orzechowa, rodzynki, całe orzechy i mak. Po wyjęciu rogala z piekarnika lub pieca musi być on posypany lukrem i orzechami na wierzchu.
Pełny przepis na rogala nie jest znany, ponieważ jest on chroniony ustawowo i uznawany za prawnie chroniony. Jedynym sposobem na zdobycie przepisu jest wizyta w muzeum.
W muzeum odbywają się warsztaty robienia rogali, a zwiedzający mogą w nich uczestniczyć, po czym mogą je spróbować, a jako miły bonus otrzymują certyfikat, który pozwala im na zrobienie i sprzedaż rogala poza muzeum. Ponadto, rogale sprzedawane są osobno i każdy może kupić je na wynos.
Podczas gdy 11 listopada (dzień, w którym można spróbować rogala za darmo) zdarza się tylko raz w roku, muzeum jest otwarte przez cały rok, jedyne co trzeba zrobić to zapłacić za wstęp do muzeum, który kosztuje około 30 złotych.
